ความรักกับเวลา
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน ทั้งความสุข ความเศร้า ความรู้และอื่นๆ รวมทั้งความรัก
วันหนึ่งความรู้ก็ได้บอกกับทุกคนว่า เกาะที่ทุกคนนั้นอาศัยอยู่กันมานานกำลังจะจมลงใต้ผืนน้ำ ให้ทุกคนเตรียมเรือเพื่อที่จะหนีออกจากเกาะ
ทุกคนจึงรีบตัดสินใจเตรียมเรือกันทันที แต่มีเพียง ความรักเท่านั้นที่ตัดสินใจอยู่บนเกาะ ความรักต้องการที่จะอยู่จนกระทั่งวินาทีสุดท้าย
เมื่อเกาะกำลังจะจมลงน้ำ ความรักก็เริ่มรักชีวิตตัวเองขึ้นจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ ความรวย แล่นเรือผ่านได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากความรัก จึงตอบไปว่า “ไม่ได้หรอกฉันรับเธอไม่ได้ เพราะเรือฉันน่ะ เต็มไปด้วยทองและเงินแล้วมันไม่มีที่ให้คุณ”
ความรักจึงตัดสินใจขอร้องความเห็นแก่ตัวซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วยเรือลำงาม ” ความเห็นแก่ตัวช่วยฉันด้วย” “ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรักคุณน่ะเปียก อาจจะทำให้เรือฉันเปียกด้วย”
ความเศร้าได้พายเรือผ่านมา ความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก ความเศร้าตอบว่า “โอ้ความรักฉันกำลังเศร้ามากเลย ฉันต้องการอยู่คนเดียว ขอโทษนะ”
ความสุขได้ผ่านความรักไปเหมือนกัน แต่เขาไม่ได้ยินแม้เสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือของความรัก เพราะมัวแต่กำลังมีความสุข
ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา ” มานี่ความรักฉันจะรับคุณไปเอง”
เสียงนั้นเป็นของคนแก่คนหนึ่ง ความรักรู้สึกขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมาก เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง คนแก่ก็จากไปตามทางของเขา
เสียงนั้นเป็นของคนแก่คนหนึ่ง ความรักรู้สึกขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมาก เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง คนแก่ก็จากไปตามทางของเขา
ความรักนึกขึ้นมาได้ว่าลืมถามชื่อคนแก่คนนั้นความรักจึงถามความรู้จนเจอและได้สอบถาม
” ความรู้ ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน”
ความรู้ตอบว่า “เวลาไงล่ะ”
ความรัก “แต่ทำไมเวลาจึงช่วยฉันล่ะ”
ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเอง แล้วตอบความรักว่า
ก็เพราะว่ามีเพียงเวลาเท่านั้นที่เข้าใจว่าความรักยิ่งใหญ่แค่
- ทำให้เข้มแข็งขึ้น
- ทำให้เห็นคุณค่าของความสุข
- ทำให้มีความสามารถมากขึ้น
- ทำให้มีสิ่งที่ต้องทำเพื่อให้หายทุกข์
- ทำให้มีประสบการณ์ในการแก้ปัญหามากขึ้น
- ทำให้มีความอดทนมากขึ้น
- ทำให้มีความสุขมากขึ้น
- ทำให้มีความระมัดระวังมากขึ้น
- ทำให้มองโลกกว้างขึ้น
- ทำให้เห็นได้ว่า ใครคือคนที่ห่วงใยเราอย่างแท้จริง
- ทำให้รู้ได้ว่า ใครเป็นที่พึ่งยามยาก
- ทำให้รู้ได้ว่า ใครบ้างที่เป็นมิตรแท้
- ทำให้รู้ได้ว่า มีคนไหนที่รักเราจริง
- ทำให้รู้ว่า การหัวเราเป็นสิ่งจำเป็นต่อชีวิต
- ทำให้เกิดความพยายามที่จะมองโลกในแง่ดีมากขึ้น
- ทำให้ต้องมาค้นหาข้อดีของความทุกข์
เพราะความทุกข์ที่เกินทน จะหลอมคนให้ทนทาน
จงคิดเชิงบวก
ครั้งหนึ่งมีกบตัวเล็กๆ ฝูงหนึ่ง ได้มาร่วมกันจัดการแข่งขันเพื่อปีนขึ้นไปบนยอดเสาไฟฟ้า กลุ่มชนชาวกบมากมายมารอ ชมและเชียร์การแข่งขันครั้งนี้ การแข่งขันเริ่มต้นขึ้น พูดอย่างตรงไปตรงมาว่าไม่มีกบตัวใดจะเชื่อว่า เจ้ากบตัวเล็กๆ เหล่านั้นจะปีนขึ้นไปจนถึงยอดเสาได้หรอก มีเสียงพูดลอยๆมาให้ได้ยิน เป็นต้นว่า
" เขาไม่มีทางจะขึ้นไปถึงยอดได้หรอกมันยากลำบากขนาดนั้น" หรือ "เขาไม่มีโอกาสจะประสบความสำเร็จหรอกเสามันสูงขนาดนั้น"เจ้ากบตัวน้อยๆเหล่านั้นก็เริ่มร่วงหล่นลงมาทีละตัวกบบางตัวส่งเสียงร้องตะโกนว่า "มันยากเกินไป ไม่มีใครทำได้หรอก" กบน้อยส่วนใหญ่จึงเริ่มเหนื่อยและยอมแพ้แต่มีกบตัวหนึ่งซึ่งยังคงปีนอย่างมุ่งมั่น สูงขึ้นและสูงขึ้น เจ้าตัวนี้ไม่มีทางยอมแพ้
และ เมื่อสิ้นสุดการแข่งขัน กบตัวอื่นๆ ต่างยอมแพ้หมด ยกเว้นกบตัวน้อยๆตัวนั้น ด้วยความพยายามสุดกำลัง มันสามารถปีนขึ้นสู่ยอดเสาได้กบทุกๆตัวอยากรู้จังว่า เจ้ากบตัวเล็กๆตัวนี้มีพลังในการปีนขึ้นไปสู่ยอดเสาอันเป็นเป้าหมายจนประสบความสำเร็จได้อย่างไร?เรื่องกลับกลายเป็นว่า....แท้จริงแล้ว เจ้ากบตัวผู้ชนะนั้นหูหนวก...???
ดังนั้น เพื่อเวลาจะทำงานใดๆ ให้ประสบความสำเร็จ บ่อยครั้งเราอาจต้องเป็นเหมือนกบตัวนั้น นั่นคือ ต้องทำตัวเป็นคนหูหนวกเสียบ้าง จงพยายามคิดเชิงบวก ความฝันทั้งหลายที่เรามีเราสามารถทำให้มันเป็นจริงได้ด้วยความพยายามอย่างสุดกำลังและด้วยการ ให้กำลังใจตนเองอยู่เสมอ อย่าคิดมากเวลาที่มีคนคอยบั่นทอนกำลังใจจงบอกกับตัวเองอยู่เสมอว่า
"ฉันทำได้ ฉันจะทำให้สำเร็จ"
"ฉันทำได้ ฉันจะทำให้สำเร็จ"
